تکلیس یعنی حرارت دادن ماده خشک در هوا به منظور تجزیه شدن آن یا از دست دادن آب تبلور آن است مانند تجزیه آهک ولی تشوبه حرارت دادن در هوا به گونه ای که یکی از عناصر آن ماده با اکسیژن هوا بسوزد و خارج شود .مثل برشته کردن سولفید آهن که به اکسید آهن تشویه می شود گوگرد میسوزد وخارج می شود.
CaCO3 (s) --> CaO (s) + CO2 (g) تکلیس
2 Fe2S3(s) + 9O2 ---> 2Fe2O3 (s) + 6SO2(g) تشویه
پکتین (Pectin از واژه یونانی Pektikos به معنی سفت شدن و بستن) ساختاری است چندپلی ساکاریدی نامنظم که شامل دیواره سلولی ابتدایی گیاهان خاکی است. اولین بار در سال ۱۸۲۵ توسط هنری براکونات (Henri Braconnot) جدا شده و شناسایی گردید و از سال ۱۹۲۰ به عنوان یک محصول تجاری، پودری به رنگ سفید تا قهوه ای روشن که عمدتا از خانواده مرکبات گرفته می شود، در صنایع غذایی به عنوان عامل ژلاتینی و به خصوص در مربا و ژله و پاستیل مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین به عنوان پرکننده و حجم دهنده، شیرین کننده، نگه دارنده در آبمیوه ها و نیز به عنوان منبع فیبرهای رژیمی در شیرهای نوشیدنی استفاده می شود.
پاستیل های نشان داده شده در کتاب شیمی دوم پلیمرهای الکنی هستند واکثرا نقش میوه های مصنوعی وگل وگیاه مصنوعی دارند وپاستیل خوراکی نیستند. پاستیل های خوراکی به شکل های ژله ای ورنگ ومزه های مختلف وجود دارد ولی الکنی نیستند قندی یا ازجنس سایر پلیمر های خوراکی هستند.
در موردزوایای پیوندی ما چند عامل را موثر می دانیم
1- هیبریداسیون اتم مرکزی
2-اندازه اتم مرکزی
3-اندازه اتم های اطراف
4-اثر الکترون اتم مرکزی
5-اثر مرتبه پیوند
6-قطبیت پیوند یا قاعده بنت
در این جا چون اتم های کلر برخلاف فلوئور اوربیتال خالی d دارند و درنتیجه می توانند با جفت الکترون های ناپیوندی اکسیژن تشکیل پیوند دهند تا حدی پیوند کلر خاصیت دوگانه پیدا می کند و از فعالیت جفت الکترون های ناپیوندی می کاهد ودافعه جفت های کمی دوگانه شده بیشتر می شود وزاویه بازتر است.
پل نمکی به : (Salt bridge) وسیله ای آزمایشگاهی است که جهت اتصال جریان الکتریکی بین دو نیم سلول در یک پیل گالوانی به کار می رود. دو نوع اصلی پل های نمکی شامل لوله های شیشه ای که پر شده با محلول الکترولیت و غشاء های متخلخل هستند
حال اگر به جای پل نمکی یک مفتول مسی را به شکل یو انگلیسی در آورید ودر محلول دو ظرف بگذارید سلول روی مس و سلول مس نقره ولی در طرف سمت چپ محلول تان روی سولفات ودر سمت راست نقره نیترات. حالا چون کاتد سلول اول در اند سلول دوم یکی است دو سلول به هم بسته شده و متوالی است . سلول اول روی اکسید ودر اطراف مس هم روی کاهیده میشه تا اینجا هر دو سلول داره کار میکنه که ماکزیمم ولتاژ آن اختلاف پتانسیل الکترود نقره وروی می باشد یعنی 1.45 ولت ولی با گذشت زمان ولتاژ کم میشه پس از اینکه فلز روی بر فلز مس نشست سلول اول از کار میافتد و از حالت گالوانی خارج میشه و به الکترولیتی تبدیل می شود.
پرتو گاما و بتا بدون انحراف از ورقه نازک طلا عبور خواهد کرد. اشعه آلفا مرکب از ذراتی است که هر یک دو پروتون و دو نوترون دارند. این ذرات آلفا با سرعتی حدود 16000 کیلومتر بر ثانیه از اتم رادیواکتیو خارج می شوند و حامل بار الکتریکی +2 و جرمی تقریبا" 4 برابر جرم پروتون هستند. اگر ذرات آلفا از ورقه فلز عبور نمی کرد که رادرفورد نمی توانست از آن برای آزمایش خود استفاده کند. این ذرات از ورقه نازک فلز عبور می کرد. بیشتر آنها بدون انحراف, تعداد کمی با انحراف کمی و تعداد بسیار کمتری از آنها با انحراف بیش از 90 درجه به عقب بازمی گشتند.
اشعه گاما بار نداره وپر نفوذه و عبور می کند واشعه بتا بار منفی داره جذب هسته میشه و سرعت 128000 کیلومتر بر ثانیه دارد در ضمن ضخامت ورقه ها کم بود واز طرف دیگه هسته الومینیم 13 پروتون داره ولی طلا 79 از این رو بتا رد می شود.
در واقع تنها تابش پرتو آلفا به ورقه ی طلا موجب نتیجه گیری درست شده و با تابش بتا وگاما سوالی که در مورد بار مثبت و میزان جرم اون و نتایج حاصل از مدل تامسون توجیه نمی شد شاید انتخاب اشعه الفا وورقه طلا پس از چندین انتخاب مختلف توسط رادرفورد بصورت ازمایش نهایی گزارش شده است. فلز روی نیز در ازمایش رادفورد نوشته است
قطر ورقه ها در نفوذ پذیری آنها در مقابل پرتو موثر است اگر قطر ورقه طلا زیاد بشه ازمایش رادر فورد جواب نمی دهد مانند پرتو گاما از ورقه ضخیم سرب رد نمی شود . رادرفورد در آزمایش خود از فلزات مختلفی استفاده کرد ولی بهترین نتیجه رو با مس و طلا گرفت از دستنوشته رادرفورد می توان گفت یک گلوله توپ به سمت دستمال کاغذی شلیک بشه ولی برگرده این تعجب داره!!
اتم هیدروژن بی نهایت لایه دارد که در یکی از ان ها الکترون دارد این الکترون برانگیخته میشه وبه لایه های بالاتر میره که موقع برگشت به لایه های پایین تر نور نشر میکنه که برگشت به لایه 2 نور مرئی می دهد وبقیه لایه ها یا فرابنفش یا فروسرخ است. بی نهایت لایه به این دلیل که وقتی الکترون یونش میابد میگوییم به لایه بینهایت ارتقاء یافته است و باید توجه داشته باشیم که همه انتقالات مجاز نیستن به عنوان مثال از تراز دو به یک دو خط طیفی داریم انتقالات مجاز 1+ ، 1- =s∆و 1+ ، 1- =l∆باید باشد بنابراین برخی انتقالات مجاز وبرخی غیر مجازند مثلا انتقالات مجاز باید عدد کوانتومی اصلی یا فرعی تغییر کند
انتقالات مجاز الکترونی بین ترازی:
زمانی که یک اتم از خارج انرژی دریافت می کند این انرژی در بسته های دقیقا معین کوانتا جذب اتم می گردد و الکترون ها به مدارهای دورتر از هسته به سطوح انرژی بالاتر جابه جا می شوند و جذب بیشتر کوانتای انرژی به وسیله اتم باعث انتقال بیشتر الکترون از هسته می گردد. این حالت که اتم به صورت تحریک شده در آمده نمی تواند برای مدت طولانی دوام بیاورد و با برگشتن الکترون به حالت قبلی اتم نیز به حالت عادی خود بر می گردد. قسمت زیادی از انرژی الکترون تحریک شده به صورت کوانتایی از اشعه الکترومغناطیس پخش می شود زمانی که این انتقال الکترونی در خارجی ترین لایه ها انجام گیرد که انرژی اتصال الکترون به هسته کمترین مقدار است، کوانتای اشعه مادون قرمز ، نورمرئی یا اشعه ماورای بنفش پخش می گردد.
در زمانی که الکترون ها به اربیتالهای نزدیک هسته منتقل شوند (مثلا پرش به یک یا چند مدار) کوانتای پر انرژی تری از تشعشعات الکترومغناطیسی «اشعه ایکس محتوی انرژی چند برابر بیشتر از تابش مادون قرمز و ماورای بنفش) منتشر می شود.
چون سطح انرژی ترازهای فرعی در اتم هیدروژن یکسان است برای هر انتقال در هر لایه یک خط داریم ولی اگر غیر از هیدروژن بود چند خط در هر انتقال امکان پذیر بود اگر تعداد خطوط مورد انتظار از هیدروژن از تراز 6 به 1 مد نظر باشه در اون صورت 15 خط طیفی داریم ولی 4تا مرئی است بقیه نامریی.
چهار خط طیف نشری هیدروژن مربوط به چهار انتقال الکترونی در ناحیه مریی است
از تراز ۳ به ۲
از تراز ۴ به ۲
از تراز ۵ به ۲
از تراز ۶ به ۲
کشف پروتون:
وقتی لامپ پرتو کاتدی توسط کروکس کشف شد وتامسون آن را برای بررسی اشعه کاتدی به کار گرفت یک تیمی از شاگردانش روی موضوعات جانبی کار کردند از جمله رادرفورد .... ولی یک تیم دونفره به نام گلدشتاین و ویلهلم وین امدند یک لامپ کاتدی جدید یاختند
آن ها کاتد لامپ را سوراخ دار مثل آبکش ساختند ودرلامپ کمی گاز هیدروژن ریختند اشعه کاتدی پس از برخورد به هیدروژن آن را ابتدا اتمیزه وسپس یونیزه میکرد یون مثبت هیدروژن به سمت کاتد جذب می شود واز سوراخ کاتد رد شده وبه خط مستقیم ادامه مسیر می دهد
همان بحثهایی که در مورد اشعه کاتد انجام شد توسط تامسون روی این اشعه مثبت یا نام دیگر ان اشعه کانالی انجام شد ونسبت بار به جرم ان اندازه گیری شد چون این نسبت کوچکترین نسبت بار به جرم در میان یون های مثبت بود آن ها بار ذره را برابر بار الکترون دانستند وجرم ان هم 1837 برابر جرم الکترون بدست اوردند بنابراین گلدشتاین جرقه کشف پروتون را زد وبقیه کارها تقلید از تامسون بوده در این میان رادرفورد هم در نتیجه کارها بوده است. اما موزلی ورادر فورد که موزلی شاگرد رادرفورد بود در رابطه با تعداد بار مثبت هسته کار کردند که منجر به کشف عدد اتمی شد بار مثبت اتم خیلی قبل معلوم شده بود مثل الکترون .
رادر فورد محل بار مثبت را با کشف هسته اتم معلوم کرد . موزلی حتی بار مثبت هسته اتم را منهای یک کمیتی کرد و بار کاهش یافته یا همان بار موثر هسته رابدست اورد وجذر فرکانس اشعه ایکس برابر بارکاهش یافته بود
کاشف الکترون کیست؟
کشف الکترون مربوط به یک دانشمند نیست ولی تامسون کارهای دقیق تری انجام داد و اگه مجبور بشیم یکی را انتخاب کنیم تامسون کاشف الکترون است. فارادی وجود آثار الکترون راثابت کرد و گفت الکترون منشاء این تحول است نه خودش را اثبات کند خود الکترون بوسیله ازمایش کاتدی وبرخورد ان به هدف وسپس اندازه گیری نسبت بار به جرم ان توسط تامسون شناخته شد.
علت چرخش چرخ پره دار ، در مسیر برخورد پرتو های کاتدی انرژی پرتو کاتدی وخاصیت ذره ای آن است چون پرتو کاتدی سرعتش زیاده پس انرژی جنبشی آن می تواند چرخ بدون اصطکاک را به حرکت دراورد.
مفهوم آنتروپی در سال 1865 توسط
رودولف کلازیوس دانشمند آلمانی برای توجیه جهت انجام فرایندهای فیزیکی و شیمیایی
ارائه شد.کلازیوس گرمای آزاد شده یا جذب شده توسط سامانه، تقسیم بر دمای سامانه
(بر حسب کلوین) را آنتروپی نامید. اما این ایده که آنتروپی به عنوان معیاری برای
میزان بی نظمی در نظر گرفته شود، نخستین بار توسط لودویک بولتزمن مطرح شد. برخلاف آنتالپی و انرژی درونی که نمی توان آنها را به طور مطلق
تعیین نمود، در مورد آنتروپی می توان مقدار مطلق آن را برای هر ماده تعیین کرد.
اما چگونه می توان آنتروپی مطلق مواد را اندازه گیری کرد؟
بولتزمن توانست با یک مقدار ثابت (K) بین آنتروپی(S) و تعداد آرایش های ممکن برای ذرات موجود در یک سیستم در دمای معین (ω) رابطه ای ایجاد کند؛
آنتروپی مطلق یک ماده خالص مانند یک بلور کامل و بی نقص در صفر کلوین (صفر مطلق) برابر با صفر است. علت آن است که در یک بلور کامل و بی نقص ذرات تنها در یک حالت می توانند قرار گیرند تا چنین بلوری را به وجود آورند. یعنی ω=1. همانطور که از قوانین لگاریتم می دانید Ln1=0؛ در نتیجه آنتروپی (S) نیز در این دما برابر صفر می شود. هرچه دما افزایش یابد، ماده گرما را جذب کرده و رو به بی نظمی می رود و ذرات آن آرایش های مختلفی به خود می گیرند. با افزایش دما تا حد مورد نظر و در نظر گرفتن صفر برای آنتروپی اولیه می توان آنتروپی ماده را از طریق روابط زیر بدست آورد:
از جمله مهم ترین عواملی که در آنتروپی موثر است می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- دما دما عامل بسیار مهمی در انتروپیست با افزایش دما انتروپی افزایش میابد با افزایش دما تعداد حالت های میکروسکوپی بیشتری امکان پذیر است.
2- حالت فیزیکی افزایش انتروپی از مایع به گاز بسیار بزرگتر از جامد به مایع است3- حل شدن جامد در مایع انتروپی جامد یا مایع مولکولی حل شده بزرگتر از انتروپی ماده حل شونده خالص است ولی در مورد حل شونده های یونی ماهیت حل شونده و حلال در تغییر کلی موثر است برخی از یونها که چگالی بالایی دارند باعث سازمان یافته شدن مولکولهای اب می شوند و حرکت انها کمتر می شود و انتروپی گاهی کاهش می یابد ولی افزایش انتروپی برای محلول های مولکولی به طور معمول کوچکتر از محلولهای یونی است الکل های کوچک مثل متانول و اتانول به دلیل پیوندهای هیدروژنی افزایش انتروپی کوچکی دارند.البته انحلال گازها نیز با کاهش انتروپی همراه است
4- برای موادی که در یک فاز هستند اندازه اتم و پیچیدگی مولکول نیز باعث افزایش انتروپی می شود مثلا فلزات قلیایی با افزایش جرم سطوح انرژی بهم نزدیکتر می شود لذا انتروپی مولی افزایش میابد.یا مثلا هیدروژن هالیدها در فاز گازی با افزایش جرم انتالپی افزایش میابد برای الوتروپهای متفاوت نیز آزادی برای آلوتروپی که ازادی حرکت بیشتری دارد بیشتر است مثلا گرافیت انتروپی بیشتری نسبت به الماس دارد با افزایش تعداد اتمها در یک ترکیب در فاز یکسان نیز انتروپی افزایش میابد مثلا دی نیتروژن تتراکسید انتروپی بیشتر از نیتروژن دی اکسید و بیشتر از نیتروژن اکسید است تعداد ارتعاشات با افزایش کربن در الکانها اگر در یک فاز باشند انتروپی افزایش میابد
انحلال سدیم هیدروکسید و پتاسیم هیدروکسید در آب گرماده است زیرا آنتالپی انحلال آن ها منفی است و چون با افزایش بی نظمی همراه است و...
برای دیدن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.
گاز گوگرد تری
اکسید
(SO3)یک
الکتروفیل قوی یا اسید لوییس قوی است وآب هم یک نوکلئوفیل است و نوکلئوفیل خوبی
است وهمچنین قدرت بازی خوبی دارد
گرما + So3 + H2O --> H2SO4
پس آب به شدت با گوگرد تری اکسبد واکنش گرماده انجام داده و اجازه انحلال بیشتر را نمیده حتی گرمای آب پوشی پروتون اسید حاصل هم مزید بر علت می شود برای اینکه سرعت را کم کنیم باید قدرت نوکلئوفیلی را کاهش دهیم در این صورت اگر اسید 5 مولار برداریم برخی از یونهای هیدروژن سولفات -HSO4 نقش باز مزدوج را دارند وچون از اسید قوی درست شده اند از خاصیت بازی یا نوکلئوفیلی کمتری برخوردارند واز طرف دیگر وقتی با گوگرد تری اکسیدواکنش اهسته می دهد تفکیک به یون در محلول غلیظ تر کمتر وگرمای ابپوشی کمتر پس مخلوط خیلی داغ نمی شود وباعث تشکیل مه دود نشده. مه دود همان گوگرد تری اکسیده که بالای محلول ابر تشکیل می دهد.
H2SO4 + SO3 --> H2S2O7 به اسید حاصل از واکنش گوگرد تری اکسید با سولفوریک اسید ، پیروسولفوریک اسید یا سولفوریک اسید دود کننده یا نام تجارتی اولئوم گفته می شود. و دود حاصل از آن همان SO3 است که از تجزیه آن حاصل و از ظرف خارج میشود.
