آزمایش نشان می دهد که آهن در آبی که کاملا فاقد آثار هوای حل شده است ویا در هوای خشک زنگ نمیزند. بنابراین چنین بنظر میرسد که هم اکسیژن وهم آب برای زنگ زدن ضروری هستند. مکانیسم خوردگی وزنگ زدن آهن در محیط مرطوب پیچیده است و ظاهرا بر حسب تنوع شرایط ،متفاوت است. بررسی های دقیق نشان می دهد که آهن جامد ساختار کاملا متجانس ندارد .بلکه شامل میکروکریستالهایی است که پیوستگی و ارتباط اتمهای آهن آنها در مناطق مرزی و محل تماس این میکرو کریستالها نسبتا ضعیف است. هنگامی که سطح فلز در معرض رطوبت و اکسیژن هواقرار می گیرد این گونه اتمها به آسانی می توانند الکترون از دست بدهند و وارد فاز محلول (آب) بشوند. بنابراین چنین نقاطی از آهن نقش آندهای میکروسکوپی را بازی می کنند که اتمهای آهن در آنها به یون آهن دومثبت اکسید می شوندیونهای آهن دو مثبت می توانند با اندک آب موجود در لایه رطوبت ،به نقاط دورتر مهاجرت کنند در این نقاط جدید ،احتمالا برخی مولکولهای اکسیژن هوا وجود دارند که در آب محلولند ،در نتیجه در کاتد اکسیژن کاهیده می شود .در مرحله دوم از پیشرفت واکنش در نقاط کاتدی ،اکسیژن هوا مجددا نقش دیگری ایفا می کند وآن اکسید کردن یونهای آهن دومثبت وتبدیل آن به آهن سه مثبت است. نتیجه اینکه آهن در نقاطی که نقش آندی دارند دچار خوردگی منی شوند درصورتیکه نقاط کاتدی که بیشترین امکان دسترسی به اکسیژن هوا را دارند ،محل مناسبی برای تراکم یونهای هیدروکسید و برخورد بعدی آنها با یونهای آهن سه مثبت است .در این نقاط آهن سه هیدروکسید رسوب کرده و زنگ آهن پدید می آید. در اشیای آهنی معمولی ،مناطق آندی وکاتدی ،اغلب به اندازه ای به هم نزدیک هستند که نمی توان آنها را با چشم غیر مسلح روپت کرد .در نتیجه چنین به نظر می رسد که زنگ آهن در همه نقاط سطح مرطوب آهن پدید می آید.
